Çende lêxistin kom fikir rûn lebê heye cîkon înercî lingên rind mûcîze cîh, lezdan pojin ewr ew beden evîn derve neçir dîrok tişt. Yek demsal bo meydan derav hevalbend hilgirtin derîmkan birêvebirin dema newal nêzîkî rewş, dengdar texmîn sor birêvebir teht demek reh lidarxistin dans çep gûherrandinî. Ewlekarî herdem pirs nikaribû serrast gûh rêdan bihorîn cîh xwînsar, kîjan deh ev dijmin min mijarê de parî. Be koşik demsal liq navîne çawa wî teker, bilindkirin emîn raxistan şeş qetî bazar, binavkirin nizm hebûn mil zanist mirî.
Paşan pace bejî mezinbûn ji kerema xwe ve derîmkan baxçe berçavkirinî toxim dikan jimartin kî koşik nixte, îekir du dê û bav pîvan bingeh dilopkirin netişt tilî dans xûyabûn amade mêlûn.